Συνολικές προβολές σελίδας

Τρίτη 21 Απριλίου 2015

Ο Γιάν(ν)ης ο φονιάς και το πεθαμένο Μνημόνιο…



            Αν πιστέψουμε την κυβερνητική προπαγάνδα που με απροκάλυπτο τρόπο ασκείται το τελευταίο διάστημα τίποτε το ανησυχητικό δεν συμβαίνει στη χώρα, στην οποία, όπως έλεγε και το προεκλογικό μήνυμα του ΣΥΡΙΖΑ, ο ήλιος εξακολουθεί να ανατέλλει κάθε πρωί...
            Τα φιλοκυβερνητικά μέσα ενημέρωσης, εξάλλου, επιμένουν να καταγγέλλουν τα δελτία ειδήσεων που… «ανακοινώνουν κάθε βράδυ στις οκτώ την πτώχευση που δεν έρχεται», επειδή, λέει, επηρεάζονται από τα δημοσιεύματα του ξένου Τύπου. Και δεν…. φοβούνται τον υπουργό Εσωτερικών Νίκο Βούτση, ο οποίος από το βήμα της Βουλής προειδοποίησε την αντιπολίτευση ότι «το μακρύ σας χέρι στην επικοινωνία και την κατασυκοφάντηση που γίνεται θα κοπεί από τη ρίζα του»...
            Το πώς ακριβώς θα γίνει η… κοπή των άκρων δεν διευκρινίστηκε από τον κ. υπουργό. Και ίσως για να το μάθουμε θα πρέπει να περιμένουμε ένα από τα επόμενα κυβερνητικά non paper που θα βάζει τα πράγματα στη θέση τους. Όπως, άλλωστε, και σε τόσες και τόσες άλλες… επικές περιπτώσεις που η «ελληνική» -προσέξτε τον επιθετικό προσδιορισμό που μονίμως χρησιμοποιείται- κυβέρνηση δίνει έτοιμη τροφή για δημοσιογραφική κατανάλωση. Τροφή που πρέπει να καταποθεί αμάσητη. Γιατί αλλιώς, όποιος δεν συμμορφωθεί με τις υποδείξεις δεν τη γλιτώνει την επίθεση ως «εχθρός του λαού» και τον χαρακτηρισμό «φίλος του Σόιμπλε»...
            Όποιος διανοηθεί να επισημάνει ότι είναι καταστρεπτική η καθυστέρηση που παρατηρείται στην επίτευξη συμφωνίας με τους εταίρους, δια μιας κατατάσσεται στους «πράκτορες των δανειστών» που επιθυμεί την παράδοση της χώρας. Το ίδιο και χειρότερο θα υποστεί όποιος αποπειραθεί να διατυπώσει την άποψη ότι οι -διόλου δημιουργικές- ασάφειες του Γιάννη Βαρουφάκη έχουν εξοργίσει ακόμη και τους πλέον φιλικούς προς τη χώρα μας διεθνείς παράγοντες, με τελευταίο στη σειρά τον Αμερικανό υπουργό Οικονομικών Τζακ Λιου.
Ορισμένες στιγμές, μάλιστα, η διαστροφή της πραγματικότητας που επιχειρείται ξεπερνά τα όρια του σουρεαλισμού, ου μην αλλά και της φάρσας. Και για να μην θεωρηθεί υπερβολικός ο λόγος μου, πάρτε ως παράδειγμα τη δικαιολογητική βάση που συνοδεύει την ανακοίνωση για την απίθανη Πράξη Νομοθετικού Περιεχομένου με την οποία «γίνεται υποχρεωτική η μεταφορά ταμειακών διαθεσίμων των φορέων του Δημοσίου στον ειδικό λογαριασμό της Τράπεζας της Ελλάδος».
Ενώ στην πραγματικότητα πρόκειται για μια πράξη που επιβεβαιώνει ότι η χώρα βρίσκεται μια ανάσα πριν από την ολοσχερή στάση πληρωμών και εάν είχε συμβεί κάτι ανάλογο επί των ημερών μιας από τις προηγούμενες κυβερνήσεις θα είχαν πάρει φωτιά τα τηλεοπτικά πλατό και ίσως να είχε χυθεί ακόμη και αίμα στους δρόμους  από τις έξαλλες διαδηλώσεις των σημερινών κυβερνώντων, η κυβερνητική προπαγάνδα την εμφανίζει να είναι κάτι το επιτυχές!
«Αυτή η πρακτική ισχύει σε αρκετές χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης», διαβάζουμε έκθαμβοι στο σχετικό non paper, στο οποίο προστίθεται ότι «με αυτό τον τρόπο οι φορείς εξασφαλίζουν πιο αποδοτική τοποθέτηση των ταμειακών τους διαθεσίμων». Θέλετε και το πιο… ωραίο; «Υπενθυμίζουμε ότι με πρόσφατη τροπολογία της κυβέρνησης, τα ταμειακά διαθέσιμα των φορέων είναι πλήρως εξασφαλισμένα με δικαίωμα αποζημίωσης από το Δημόσιο», αναφέρεται στο προπαγανδιστικό σημείωμα της κυβέρνησης που, ειλικρινά, είναι απορίας άξιον σε ποιους απευθύνεται;   
Μια πιθανή εξήγηση είναι ότι μπορεί να απευθύνεται σε όσους πίστεψαν ότι ο Γ. Βαρουφάκης «σκότωσε την τρόικα». Ή, ακόμη χειρότερα, σε όσους μπορούν να ισχυρίζονται, χωρίς να καταρρέουν από τα γέλια, ότι «το Μνημόνιο πέθανε», όπως μας πληροφόρησε ο προπαγανδιστικός μηχανισμός της κυβέρνησης με ένα από τα προηγούμενα non paper.  
Διαβάζοντας, πάντως, κανείς τα «επιχειρήματα» αυτού του είδους, τα οποία για όσους δεν το έχουν αντιληφθεί είναι σκόπιμο να διευκρινιστεί ότι «παράγονται» εντός του Μεγάρου Μαξίμου, μπορεί να εξηγήσει γιατί ουδείς δείχνει να μας καταλαβαίνει στο εξωτερικό. Τουλάχιστον από εκείνους που είναι στα κέντρα λήψης των αποφάσεων που μας αφορούν.
Γιατί όσο ευχάριστα και αν ακούγεται η υποστήριξη του Αμερικανού διανοητή Νόαμ Τσόμσκι, εκείνο που θα φέρει αποτελέσματα είναι οι προτροπές του υπουργού Οικονομικών των ΗΠΑ προς τον Έλληνα ομόλογό του ότι το πρόβλημα της Ελλάδας «δεν λύνεται με ομιλίες και ρητορική, αλλά με σκληρή τεχνική δουλειά».
Ποιός, άραγε, διαφωνεί με αυτό; Προφανώς, όποιος πιστεύει ότι «πέθανε το Μνημόνιο» και ότι ο Βαρουφάκης δεν είναι παρά ο «Γιάννης ο φονιάς», που αυτοανακηρύχτηκε «δολοφόνος της τρόικας».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου