Μεγάλες στιγμές για την ενημέρωση και το Κοινοβούλιο

Μαζί με πολλά άλλα –πρόσωπα, καταστάσεις και θεσμούς- που δεινοπαθούν στις μέρες μας, αρκετά δύσκολες είναι και οι συνθήκες υπό τις οποίες γίνεται η ενημέρωση.

Και μόνον το γεγονός ότι, καλώς ή κακώς, όλη η Ελλάδα συζητούσε επί τριήμερον τον… ακατονόμαστο υπουργό που εξήγε μέρος των καταθέσεων του και χρειάστηκε να τον δημοσιοποιήσει το όνομά του η «διαβόητη» Bild για να ακουστεί, επιτέλους, και στο εσωτερικό ότι επρόκειτο για τον αξιότιμο (πρώην ΠΑΣΟΚ, τέως Ποτάμι και ποιος ξέρει και τι άλλο νωρίτερα…) Δημήτρη Μάρδα, είναι ενδεικτικό του κλίματος που επικρατεί.

Στη χώρα στην οποία, αν πιστέψουμε τους κατρουγκάλειους βερμπαλισμούς που ακούγονται κατά κόρον το τελευταίο τρίμηνο στο ελληνικό Κοινοβούλιο, έχει λίαν προσφάτως… αποκατασταθεί η Δημοκρατία, δεν ήταν εύκολο να δει το φως, έστω και υπό την μορφή… διάψευσης, μια τέτοια καταγγελία. Και ίσως να μην είχε ακουστεί ποτέ και να έμενε στο επίπεδο της φήμης, της διάδοσης και της σπερμολογίας αν δεν είχε προηγηθεί η γερμανική εφημερίδα, που έδινε ένα καλό άλλοθι για να παρακαμφθούν επαπειλούμενες αγωγές και μηνύσεις σε όποιον αποτολμούσε να πει την ιστορία με ονόματα, όταν ο ίδιος ο πρωταγωνιστής διέψευδε… ανωνύμως.

Είχαν, βλέπετε, προηγηθεί τα προληπτικώς απειλητικά non paper του Μεγάρου Μαξίμου που προειδοποιούσαν με έμμεσο αλλά σαφή τρόπο για τις συνέπειες που θα υφίστατο όποιος κατονόμαζε τον αναπληρωτή υπουργό Οικονομικών, ο οποίος –μην μπερδευόμαστε από τη σκόπιμη σύγχυση που καλλιεργείται και μετά την αποκάλυψη του ονόματός του- την ώρα που γράφονται τούτες οι γραμμές εξακολουθεί να έχει ένα μέρος έστω των καταθέσεων του στο εξωτερικό.

Ο ίδιος, άλλωστε, ο θιγόμενος, αφού εξασφάλισε την πλήρη κυβερνητική κάλυψη, επειδή, προφανώς, δεν ανήκε σε άλλον πολιτικό χώρο, όπως ο Γκίκας Χαρδούβελης, ο οποίος όταν υπέπεσε σε αντίστοιχο παράπτωμα συγκέντρωσε την μήνι του κυβερνητικού εκπρόσωπου, χρειάστηκε να περάσουν πάνω από 48 ώρες για να τερματίσει το κρυφτούλι που έπαιζε μέχρι να βγει δημοσίως να διαψεύσει –και καλώς- όσα αδίκως (ότι δηλαδή η εξαγωγή των χρημάτων έγινε ενώ μετείχε στην κυβέρνηση…) του καταμαρτυρήθηκαν. Μόνον, όμως, που και τότε εμφανίστηκε να έχει πολύ επιλεκτική μνήμη.

Αφού, λοιπόν, «κόπιαρε» τον γνωστό ισχυρισμό Χαρδούβελη, που κατέτεινε στο κοινότυπο «για τις σπουδές των παιδιών μου, ρε γαμώτο…», έδειξε να μην είναι βέβαιος ούτε πόσα ακριβώς ήταν τα χρήματα που έβγαλε έξω ούτε πότε ακριβώς έγινε τη μεταφορά στο εξωτερικό. Παρόλο που, όπως ισχυρίστηκε, έχει δώσει όλα τα στοιχεία στον πρωθυπουργό, αλλά όχι και στη δημοσιότητα, η οποία είναι επιβεβλημένη και εκ του νόμου προβλεπόμενη για τους πολιτικούς που είναι υπόχρεοι υποβολής δηλώσεων περιουσιακής κατάστασης (το λεγόμενο «πόθεν έσχες»).

Με αυτά και με αυτά, πάντως, πολύ… ξεχασιάρης αποδεικνύεται ο κ. υπουργός. Και ίσως έτσι δικαιολογείται που δεν θυμάται και το πότε ακριβώς έγινε ΣΥΡΙΖΑ, αφού μέχρι τις παραμονές των τελευταίων εκλογών και ενώ έδινε μάχη να μπει σε άλλα ψηφοδέλτια ξιφουλκούσε κατά των λαϊκιστών της Αριστεράς, όπως θεωρούσε τους σημερινούς ομοτράπεζους του στο υπουργικό συμβούλιο. Και μάλλον δεν θα… θυμηθεί να κάνει τις μηνύσεις που απειλεί ότι θα υποβάλει. Γιατί αν ποτέ έφθανε στις δικαστικές αίθουσες μια τέτοια υπόθεση, μάλλον μετανιωμένος θα έβγαινε εκείνος που θα την οδηγούσε εκεί.

Το θέμα, βεβαίως, δεν είναι ο υπουργός Μάρδας και ούτε «τα 30 με 40» χιλιάδες ευρώ που έβγαλε στο εξωτερικό. Είναι ο στενός κορσές των non paper που επιχειρείται να φορεθεί στην ενημέρωση μέσα από εκφοβιστικές απειλές οι οποίες, άλλοτε εμμέσως και σε κάποιες περιπτώσεις αμέσως, εκτοξεύονται από κυβερνητικά χείλη και που δυστυχώς περνούν απαρατήρητες σε βαθμό που να θεωρούνται φυσιολογικές.

Είναι τυχαίο, άραγε, που ο κ. Αλέξης Τσίπρας επέλεξε να εγκαινιάσει την «ώρα του πρωθυπουργού» στη Βουλή απαντώντας σε ερώτηση –περί διαφθοράς παρακαλώ! – του κυβερνητικού, καθότι συνεργαζόμενου με τους ΑΝ.ΕΛ., βουλευτή Νίκου Νικολόπουλου; Μάλλον όχι.

Συνειδητά ο πρωθυπουργός, αφού ήταν στην απόλυτη ευχέρεια του, επεδίωξε να επανέλθει ο θεσμός με ερώτηση του βουλευτή – «εκπομπάρχη», ο οποίος μόλις την παρελθούσα εβδομάδα καλούσε την κυβέρνηση «να ανοίξει τους λογαριασμούς» (!) όλων όσοι ασκούν κριτική και αναδεικνύουν ζητήματα όπως η προκλητική σπατάλη της ανακατασκευής των παροπλισμένων αεροσκαφών ναυτικής συνεργασίας;

Σε κάθε περίπτωση, το Κοινοβούλιο θα ζήσει μεγάλες στιγμές. Και η ενημέρωση ακόμη μεγαλύτερες. Μπράβο κύριε πρωθυπουργέ. Για τις επιλογές σας. Και την αισθητικής τους. Καλύτερη αρχή από εκείνη με τον κ. Νικολόπουλο δεν θα μπορούσατε να κάνετε. «Πρώτη φορά…» είναι και αυτή, άλλωστε…