Συνολικές προβολές σελίδας

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κρεμλίνο. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Κρεμλίνο. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 29 Απριλίου 2015

Οι κάλπες και τα… «γύφτικα σκεπάρνια»



          Δεν ξέρω πως ακριβώς συμπεριφέρονταν τα… «γύφτικα σκεπάρνια» της γνωστής παροιμίας στην οποία ανατρέχουμε όταν θέλουμε να δείξουμε πόσο πολύ απολαμβάνει κάποιος κάτι που ήταν για εκείνον αρκετά επίζηλο ή και αναπάντεχο.
Φαντάζομαι ότι θα… «καμάρωναν» κάπως σαν τον γνωστό -από το «ραντεβού στα γουναράδικα»…- βουλευτή του ΣΥΡΙΖΑ Βαγγέλη Διαμαντόπουλο, ο οποίος προήδρευε τις προάλλες σε Επιτροπή της Βουλής και εμφανώς απολάμβανε το αφ΄ υψηλού μοίρασμα του λόγου προς συναδέλφους του, -όπως η Ντόρα Μπακογιάννη…- και τη δυνατότητα να διευθύνει τις κοινοβουλευτικές εργασίες που τελούσαν υπό την εξουσία του.
Όποιος δεν είχε την ευκαιρία να παρακολουθήσει κάποιες από αυτές τις σκηνές και πολλές ακόμη από εκείνες που διαδραματίζονται το τελευταίο διάστημα στο πολιτικό προσκήνιο –για να μην επικαλεστούμε και το ακόμη πιο ενδιαφέρον παρασκήνιο…- πολύ εύκολα μπορεί να παρανοήσει λέξεις ή φράσεις που εκτοξεύονται και δημιουργούν σε ορισμένους την εντύπωση ότι είναι δυνατόν να οδηγηθούμε λίαν συντόμως σε βουλευτικές κάλπες.
Αντιθέτως, όποιος παρατήρησε την έντονα ζωγραφισμένη στο πρόσωπο του ικανοποίηση που έδειχνε ότι αισθανόταν ο Παναγιώτης Λαφαζάνης καθώς πατούσε στα ιερά πατώματα του Κρεμλίνου και ατένιζε απέναντι του τη σεπτή μορφή του Πούτιν (στην οποία είναι βέβαιο ότι πρόσθετε νοερά και το εμβληματικό υπογένειο για να μοιάζει περισσότερο με τον  παλαιότερο Βλαδίμηρο…), δύσκολα θα κατέληγε, ακόμη και αν δεν ήξερε την προσήλωση στον «δημοκρατικό συγκεντρωτισμό» του επικεφαλής της εσωκομματικής αντιπολίτευσης στο μεγαλύτερο κυβερνητικό κόμμα, στο συμπέρασμα ότι η συγκυβέρνηση μπορεί να κινδυνεύσει με εκ των ένδον ανατροπή.
Εν ολίγοις, «πλανάται πλάνην οικτράν» όποιος παίρνει τοις μετρητοίς τους βερμπαλισμούς που κυκλοφορούν στο διαδίκτυο ή ακούγονται στα τηλεοπτικά πρωινάδικα από χείλη κυβερνητικών για «ρήξεις», «συγκρούσεις» ή «μη υποχωρήσεις» και άγεται, έτσι, στο λανθασμένο συμπέρασμα ότι δεν θα αντέξουν οι κοινοβουλευτικές ομάδες του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝ.ΕΛ. να περάσουν τα μέτρα που έρχονται.
Το μέλλον είναι πάντα άδηλον, αλλά στην παρούσα φάση η κυβερνητική συνοχή δεν κινδυνεύει, καθώς τα στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ και των ΑΝ.ΕΛ. εξακολουθούν να διάγουν έναν ονειρεμένο «μήνα του μέλιτος», απολαμβάνοντας εξουσία που οι περισσότεροι εξ αυτών είτε δεν είχαν διανοηθεί ποτέ, είτε, ακόμη και όταν την είχαν διανοηθεί, αποτελούσε άπιαστο όνειρο. Η πλειονότητά τους, άλλωστε, εξέφραζε περιθωριακές απόψεις, τέτοιες που, εδώ που τα λέμε, δεν απείχαν και πολύ –ως προσέγγιση στην πραγματικότητα- με τις αποδείξεις για τα «καταπιστεύματα» των τρισεκατομμυρίων που… έψαχνε ο πρωθυπουργός όταν, στην πρόσφατη τηλεοπτική συνέντευξή του, πήρε στα χέρια του έγγραφα από ηλικιωμένη κυρία που ήταν μεταξύ εκείνων που του υπέβαλαν ερωτήσεις.
Ακούω με προσοχή τον ισχυρό αντίλογο που διατυπώνεται από πολλές πλευρές και τονίζει τις εμφανείς ιδεοληπτικές εμμονές από τις οποίες διακατέχονται πάμπολλοι από όσους κάθονται αυτή την περίοδο στα κυβερνητικά γραφεία ή στα κοινοβουλευτικά έδρανα της πλειοψηφίας. Επιμένω, ωστόσο, ότι, υπό τις παρούσες συνθήκες, η ιδιοτέλεια είναι πολύ πιο ισχυρή και υπερνικά την ιδεοληψία.
Το μαρτυρούν, άλλωστε, ήδη τόσο πολλά… Τα πρωθυπουργικά «παράπονα» ότι η αντιπολίτευση δεν βοηθάει και λειτουργεί ως «πέμπτη φάλαγγα». Τα φαινόμενα της εξουσιαστικής αλαζονείας που τόσο γρήγορα άνθισαν. Οι προμήθειες εξοπλισμών και τα «σούρτα φέρτα» σε εκθέσεις οπλισμού. Οι Πράξεις Νομοθετικού Περιεχομένου, τα επείγοντα νομοσχέδια και οι άσχετες τροπολογίες. Τα φραστικά ατοπήματα του υπουργού Εσωτερικών. Το πολύκροτο σόου της ηθοποιού από τη Λάρισα που θέλει να δείρει εκείνους με τους οποίους πριν από τρία χρόνια κάθονταν στα ίδια ακριβώς έδρανα. Οι συγγενείς και φίλοι που πήραν πρώτοι τις θέσεις στο δημόσιο. Οι απειλές για επιστράτευση του ΣΔΟΕ προς όσους δεν διευκολύνουν τη νέα εξουσία. Η αναγόρευση ως μείζονος πατριωτικού καθήκοντος της στήριξης, όχι της χώρας ή, έστω, της κυβέρνησης, αλλά –αν είναι δυνατόν, κύριε αντιπρόεδρε του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου!- του Αλέξη Τσίπρα προσωπικώς.     
Γι΄ αυτό, ας μην τρέφονται αυταπάτες. Πολύ περισσότερο όταν, όπως καλά θυμόμαστε οι παλαιότεροι, αρκετοί από τους σημερινούς υπουργούς είναι γαλουχημένοι με την υπεράσπιση ακόμη και υποθέσεων που βοά ο κόσμος ότι δεν μπορεί να τύχουν υπεράσπισης, με κορυφαίο, ίσως, παράδειγμα –μου ήρθε στο νου λόγω της πρόσφατης επετείου- την κατανάλωση φραουλών μετά το πυρηνικό δυστύχημα στο Τσερνομπίλ για να αποδείξουν ότι επρόκειτο για… αντικομουνιστική προπαγάνδα.
Όποιο, λοιπόν, και αν είναι το περιεχόμενο της επώδυνης και απολύτως «μνημονιακής» συμφωνίας που κυοφορείται, η έγκρισή της αυτή την περίοδο, από τους κυβερνητικούς βουλευτές θα πρέπει να θεωρείται δεδομένη. Θα επιστρατευθούν διάφορα επιχειρήματα ώστε να δημιουργηθεί το κατάλληλο κλίμα που να δικαιολογεί την ίσως μεγαλύτερης έκτασης σε τόσο σύντομο χρόνο αθέτηση προεκλογικών εξαγγελιών.
Όταν, βεβαίως, φθάσουν τα επόμενα εκκαθαριστικά του ΕΝΦΙΑ και καταρρεύσει το παραμύθι της ψευδο-«σεισάχθειας» που παγίδευσε πολλούς συμπολίτες μας στην ψευδαίσθηση ότι είναι δικαίωμα και όσων έχουν να μην πληρώνουν φόρους, τότε, καθώς αρκετά από τα σημερινά «γύφτικα σκεπάρνια» των υπουργείων και του Κοινοβουλίου δεν θα μπορούν πλέον να κυκλοφορούν στους δρόμους, τα πράγματα θα αρχίσουν να αλλάζουν και τα μέτρα δεν θα περνούν με τόσο ευκολία.