Η εικόνα με τους στρατοπεδευμένους πεζοναύτες μέσα στο αμερικανικό Καπιτώλιο ήταν, από πολλές απόψεις, συγκλονιστική. Σίγουρα δεν είναι τιμητικό για μια σύγχρονη κοινωνία να χρειάζεται να κινητοποιήσει τόσο ισχυρές δυνάμεις της εθνοφρουράς για να προστατεύσει την έδρα του Κογκρέσου, που αποτελεί την καρδιά του αμερικανικού πολιτεύματος.
Από την άλλη, όμως, το ερώτημα που ευλόγως ανακύπτει είναι το εξής: Και πως αλλιώς θα μπορούσε να προστατευθεί ο «ναός» της αμερικανικής δημοκρατίας από τον όχλο των ναζιστών, των… «τραμπιστών» και όλο το υπόλοιπο συνονθύλευμα το οποίο αποπειράθηκε στις 6 Ιανουαρίου να καταλύσει τους θεσμούς στις Ηνωμένες Πολιτείες για να επιβάλει τις επιθυμίες ενός παράφρονα επιχειρηματία που δεν έχει μάθει να χάνει;
Με όλα τα στραβά και τα ανάποδα που μπορεί κάποιος να καταμαρτυρήσει στο κατά βάση δικομματικό πολιτικό σύστημα της υπερατλαντικής υπερδύναμης, δύσκολα θα αρνηθεί ότι οι θεσμοί των ΗΠΑ ανέπτυξαν τα δημοκρατικά αμυντικά αντανακλαστικά που απαιτούσαν τα τετελεσμένα έναντι των οποίων βρέθηκαν. Και, εν τέλει, αντιμετώπισαν με σχετική επιτυχία την μεγάλη πρόκληση που συνιστούσε η απόπειρα της θεσμικής κατάλυσης που υποκινήθηκε από την κεφαλή της χώρας.
Μπορεί μέχρι στιγμής ο ανεκδιήγητος Ντόναλντ Τραμπ, που είναι ο ηθικός αυτουργός πίσω από το ανοσιούργημα της εφόδου στο Καπιτώλιο, να μην έχει υποστεί τα επίχειρα των πράξεών του, ο ένας μετά τον άλλο, όμως, οι φυσικοί αυτουργοί αντιμετωπίζουν την τσιμπίδα του νόμου και οδηγούνται στις φυλακές μέχρι να έρθει η ώρα να αντιμετωπίσουν και τη Δικαιοσύνη. Τα ονόματά τους δημοσιοποιούνται και ουδείς διανοήθηκε να παραποιήσει τις φωτογραφίες τους για να μην αναγνωριστούν, όπως συνέβη πρόσφατα με τους συλληφθέντες για την επίθεση στον πρύτανη της πρώην ΑΣΟΕΕ ή για εκείνους που κατέγραψαν οι κάμερες να κακοποιούν τον ελεγκτή του Μετρό.
Παράλληλα, οι αμερικανικές αρχές λαμβάνουν όλα εκείνα τα μέτρα που θα αποτρέψουν την επανάληψη μιας νέας οχλοκρατικής εξέγερσης η οποία θα μπορούσε να εξελιχθεί στη διάρκεια της προγραμματισμένης για την επόμενη εβδομάδα ορκωμοσίας του νέου Προέδρου Τζο Μπάιντεν. Εξ ου και οι εικόνες με τους Εθνοφρουρούς οι οποίοι, ελλείψει άλλου πρόσφορου ενδιαιτήματος για τη φιλοξενία τους στην Ουάσιγκτον, στρατοπέδευσαν μέσα στο Καπιτώλιο.
Στα φωτογραφικά στιγμιότυπα που έκαναν τον γύρο του κόσμου, είδαμε εκατοντάδες ένστολοι άνδρες και γυναίκες της εθνοφρουράς προσήλθαν στο κτίριο του Καπιτωλίου για να ενισχύουν την ασφάλεια των μελών της Βουλής των Αντιπροσώπων που συνεδρίαζαν για να αποφασίσουν εάν θα παραπέμψουν σε δίκη τον Ντόναλντ Τραμπ για τη στάση του στην υποκίνηση του όχλου που εισέβαλε στο εμβληματικό κτίριο.
Το πιο εντυπωσιακό, ωστόσο, ήταν το γεγονός ότι οι Αμερικανοί βουλευτές, είτε ανήκαν στην παράταξη των Δημοκρατικών που ζητούσε την παραπομπή Τραμπ είτε προέρχονταν από την πτέρυγα των Ρεπουμπλικάνων που πλειοψηφικά στήριξαν τον απερχόμενο Πρόεδρο, κάθε άλλο παρά έδειχναν να ενοχλούνται από την παρουσία των στρατιωτικών μέσα στο «ναό της Δημοκρατίας». Και οι μεν και οι δε, δηλαδή οι εκλεγμένοι αντιπρόσωποι των Αμερικανών πολιτών και οι δυνάμεις επιβολής της τάξης, έκαναν το θεσμικό καθήκον τους. Έκαστος εφ΄ ω ετάχθη.
Συνδέστε λίγο τις εικόνες αυτές με τον διάλογο που αναπτύσσεται στη χώρα μας κάθε φορά που η Αστυνομία καλείται να επιβάλει τον νόμο στον δημόσιο χώρο, είτε πρόκειται για το Κοινοβούλιο το οποίο πολλές φορές έχει δεχθεί επιθέσεις άλωσης που θα είχαν ευοδωθεί αν δεν το περιφρουρούσαν ισχυρές δυνάμεις των ΜΑΤ, είτε αφορά τους πανεπιστημιακούς χώρους που ατιμώρητα βανδαλίζονται με κάθε ευκαιρία και χωρίς αφορμή.
Η νόμιμη άμυνα και η περιφρούρηση που ασκούν οι δυνάμεις της ελληνικής Πολιτείας γίνεται τις περισσότερες φορές αντικείμενο έντονων επικρίσεων από συγκεκριμένους πολιτικούς χώρους που είναι οι ίδιοι οι οποίοι δείχνουν απεριόριστη ανοχή στους κάθε λογής ταραξίες όταν δεν επικροτούν κιόλας κάποιες φορές το… ρωμαλέο αγωνιστικό φρόνημα τους.
Είναι πολύ χαρακτηριστικά τα όσα περί «χουντικού» νομοσχεδίου ακούγονται αυτές ακριβώς τις μέρες με αφορμή τι ρυθμίσεις για την καθιέρωση ειδικού αστυνομικού σώματος το οποίο θα αναλάβει τη φρούρηση των πανεπιστημιακών χώρων. Χώρων οι οποίοι, χρόνια τώρα, χάρις στην παγκόσμια πρωτοτυπία με την οποία εφαρμόζεται στη χώρα μας το λεγόμενο «πανεπιστημιακό άσυλο» έχουν μετατραπεί σε άνδρα ανομίας που όχι μόνον δεν εξυπηρετούν αλλά μάλλον εμποδίζουν την έρευνα και την ελεύθερη διακίνηση των ιδεών.
Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι κατά το παρελθόν η χώρα μας υπέφερε από τις αυθαιρεσίες ή και τον υπερβάλλοντα ζήλο των δυνάμεων που ήταν επιφορτισμένες με την επιβολή του νόμου και της τάξης. Εξίσου αναμφίβολο, όμως, είναι ότι οι εποχές αυτές έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί και τα τελευταία 46 χρόνια η κατάσταση άλλαξε άρδην σε βαθμό που οποιοσδήποτε λογικός άνθρωπος μπορεί να υποστηρίζει βάσιμα ότι οι Έλληνες πολίτες απολαμβάνουμε μοναδικές συνθήκες δημοκρατικής ομαλότητας και νομιμότητας.
Είναι, άλλωστε, ιστορικά αποδεδειγμένο ότι Δημοκρατία χωρίς ασφάλεια δεν υπάρχει. Και αυτό ισχύει τόσο για το αμερικανικό Καπιτώλιο όσο και για τη «δική μας» ΑΣΟΕΕ…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου