Συνολικές προβολές σελίδας

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Φαλτσιανί. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Φαλτσιανί. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Τετάρτη 30 Δεκεμβρίου 2015

Οι ποικιλώνυμες λίστες σε ρόλο «Ιερού Δισκοπότηρου»



            Είναι εντυπωσιακή η υψηλότατη «επένδυση» την οποία φαίνεται ότι έχει κάνει η σημερινή κυβέρνηση στη λεγόμενη καταπολέμηση της διαφθοράς. Είναι τόση μεγάλη η εμονική προσήλωσή τους που μόνον έτσι εξηγείται γιατί δεν πολυενδιαφέρονται για ο,τιδήποτε άλλο, όπως πρωτίστως η δημιουργία θέσεων εργασίας, αλλά και ευρύτερα η ανάληψη πρωτοβουλιών που να κινητοποιούν τη χειμαζόμενη ελληνική οικονομία.
Το υπουργικό συμβούλιο, το οποίο, ειδικά μετά τις εκλογές του Σεπτεμβρίου οπότε ο Αλέξης Τσίπρας απηλλάγη από τους «ενοχλητικούς» της εσωκομματικής του αντιπολίτευσης, συνεδριάζει σπανιότατα, συνήλθε εκτάκτως την προπαραμονή των Χριστουγέννων με σχεδόν αποκλειστικό σκοπό να πανηγυρίσουν τα μέλη του την άφιξη στην Αθήνα νέας λίστας με συναλλαγές καταθετών που παρέλαβε ο γενικός γραμματέας της Κυβέρνησης από τον Γάλλο πρώην υπάλληλο της τράπεζας HSBC στη Γενεύη Ερβέ Φαλτσιανί.
Τα στοιχεία των συγκεκριμένων καταθετών δεν είναι άγνωστα στις ελληνικές αρχές, αφού έχουν φθάσει στη χώρα μας ήδη από το 2011 και περιέχονται στη περιώνυμη «λίστα Λαγκάρντ». Υποτίθεται, όμως, ότι τώρα ο περιβόητος κ. Φαλτσιανί, ο οποίος έγραψε ολόκληρο βιβλίο και το μόνο αποκαλυπτικό που βρήκε να προσθέσει ήταν τα γελοία κουτσομπολιά που κυκλοφορούσαν στην Αθήνα για το ποιος ή ποια κρυβόταν πίσω από τη μεγαλύτερη σε ύψος κατάθεση που περιείχε η λίστα που εκείνος υπέκλεψε, αποφάσισε –και μπράβο του!- να κάνει «δώρο» στην ελληνική κυβέρνηση και τις συνοδευτικές κινήσεις των επίμαχων λογαριασμών.
Οι διθυραμβικοί τόνοι, όμως, με τους οποίους έκτοτε τα κυβερνητικά στελέχη αναφέρονται στις υποθέσεις που σχετίζονται με τη συγκεκριμένη λίστα, αλλά και με άλλες συναφείς, δίνουν την εντύπωση ότι για τη συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ οι λίστες αυτές συνιστούν το «Ιερό Δισκοπότηρο» που η ανακάλυψή του θα λύσει δια παντός το… μυστήριο της μνημονιακής ζωής. Και γι΄ αυτό δεν χρειάζεται ο πρωθυπουργός και οι συνεργάτες του να ασχολούνται τόσο σοβαρά με τίποτε άλλο. Ούτε με την ανεργία, ούτε με την ανάπτυξη. Εδραία πεποίθησή τους είναι ότι με τον θησαυρό από τις συγκεκριμένες λίστες θα γεμίσουν τα δημόσια ταμεία, θα προσληφθούν όλοι οι άνεργοι στο δημόσιο και γενικώς θα είναι όλα καλά και όλα ωραία.
Έχουν, μάλιστα, πιστέψει τόσο πολύ όλα αυτά που μάλλον δεν αντιλαμβάνονται τον απίστευτο σουρεαλισμό που αναδύεται από τις ίδιες τις δηλώσεις τους. «Ξέρετε ότι απεχθάνομαι τα μεγάλα λόγια και τις δηλώσεις χάριν εντυπωσιασμού. Προσπαθώ πάντοτε να κρατάω τον πήχη των προσδοκιών χαμηλά, γιατί είναι γνωστό ότι η ελληνική κοινωνία έχει κουραστεί από τις δηλώσεις», δήλωνε τις προηγούμενες ημέρες σε διαδικτυακή συνέντευξή του αρμόδιο κυβερνητικό στέλεχος. Και εκεί που ήσουν έτοιμος να αναφωνήσεις: «να και ένας εγκρατής σε μια κυβέρνηση έμπλεη φαφλατάδων», σε άφηνε ενεό με τη συνέχεια των λεγομένων του.
«Ωστόσο, οι εξελίξεις στο θέμα με τις λίστες είναι ήδη καταιγιστικές», συμπλήρωνε για να σημειώσει: «Οι ταυτοποιήσεις προχωρούν με ταχύτατους ρυθμούς. Πολύ πιο γρήγορα από ό,τι ελπίζαμε. Εκτιμούμε ότι θα προχωρήσουν άμεσα και οι διασταυρώσεις των στοιχείων με τα δηλωθέντα εισοδήματα και έτσι θα μπορέσουμε να προχωρήσουμε και σε καταλογισμό, που είναι και το πιο σημαντικό».
Το καλύτερο, όμως, ο εν λόγω κυβερνητικός αξιωματούχος –το όνομα του οποίου δεν έχει σημασία, αλλά όποιος κάνει μια στοιχειώδη αναζήτηση στο Διαδίκτυο είναι εύκολο να το βρει- το φύλαγε για τη συνέχεια: «Στο εξωτερικό, ήδη, μας θεωρούν “μουτζαχεντίν”, που δεν έχουμε πρόθεση να σταματήσουμε πουθενά, όποιον και αν βρούμε μπροστά μας και αυτό για εμάς είναι τίτλος τιμής», ανέφερε με μια τεράστια δόση αυταρέσκειας, προκαλώντας πελώριες απορίες για το πόση επαφή με την πραγματικότητα έχουν όλα αυτά.
Γιατί, στον Θεό σας, ποιός είναι εκείνος στο «εξωτερικό» που απονέμει «τίτλους τιμής» σε Έλληνες αξιωματούχους και τους αναγορεύει σε «μουτζαχεντίν» κατά της διαφθοράς;  Η τρόικα μήπως; Και τότε γιατί πιέζει για νέα μέτρα και δεν αποδέχεται το «μπαλαμούτι» περί «ισοδυνάμων»; Αλλά και αν δεν είναι η επάρατος «τρόικα», που τώρα τη λέμε «θεσμοί», τότε ποιός είναι; Μήπως οι… Ρώσοι με τα δισεκατομμύρια που θα μας έδιναν «μπροστάντζα» για τον αγωγό που δεν θα γίνει;
Πέρα από τα αστεία, πάντως, φαίνεται ότι τα παθήματα της ίδιας της τωρινής διακυβέρνησης από τις απανωτές διαψεύσεις που έχει υποστεί μέχρι τώρα στο συγκεκριμένο ζήτημα δεν έχουν γίνει μαθήματα. Ποιός, αλήθεια, θα εξηγήσει γιατί μετά τις τελευταίες εκλογές εξαφανίστηκε από το προσκήνιο ο προερχόμενος από τον εισαγγελικό κλάδο και επί χρόνια διώκτης του «μαύρου χρήματος» υπουργός Επικρατείας κ. Παναγιώτης Νικολούδης; Ποιό ήταν το «λάθος» του; Ότι καλλιέργησε προσδοκίες πως θα λυνόταν το οικονομικό πρόβλημα με τις λίστες; Ή ότι προσγείωσε τους υπερφίαλους υπολογισμούς;
Κακά τα ψέματα και ακόμη πιο κάκιστη η κοροϊδία των πολιτών. Η διαφθορά με τη μορφή της φοροδιαφυγής δεν είναι ούτε ελληνική εφεύρεση ούτε ελληνική μοναδικότητα. Αποτελεί παγκόσμιο φαινόμενο το οποίο, άλλος λιγότερο και άλλος περισσότερο, όλες οι κυβερνήσεις αν μπορούσαν θα το καταπολεμούσαν. Αν όχι για άλλον λόγο, σίγουρα για να έχουν λεφτά, είτε για να ξοδεύουν είτε για να ψηφοθηρούν με τη μείωση της φορολογίας. 
Σύμφωνα, άλλωστε, με τις πλέον έγκυρες διεθνείς μελέτες, οι πλούσιοι αυτού του πλανήτη έχουν κρυμμένα σε διάφορους «φορολογικούς παραδείσους» ποσά που υπολογίζονται στα 10 τρισεκατομμύρια δολάρια. Αντιστοίχως, στις ελβετικές τράπεζες υπολογίζεται ότι έχουν κατευθυνθεί από Έλληνες καταθέτες (συμπεριλαμβανομένων και των εφοπλιστών που είναι αμφίβολο αν μπορεί να φορολογηθούν στην Ελλάδα) κεφάλαια περίπου 100 δισ. ευρώ, τα οποία αναλογικά αποτελούν το 1/100 του συνόλου.
Με λίγα λόγια, ακόμη και αν οι εγχώριοι αυτοαποκαλούμενοι «μουτζαχεντίν» έκαναν τη μεγάλη έκπληξη και κατάφερναν  να κατάσχουν –αμήν και πότε!- όλα τα χρήματα που βρίσκονται στις ποικιλώνυμες λίστες που έχουν στα χέρια τους, το οικονομικό πρόβλημα της χώρας δεν επρόκειτο να λυθεί δια μιας, όπως αφελώς φαίνεται να πιστεύουν αρκετοί  στην κυβέρνηση. Μόνον η παραγωγική ανασυγκρότηση και η προσπάθεια να δημιουργηθούν όλο και περισσότερες θέσεις εργασίας μπορεί να αλλάξει τη μοίρα αυτού του τόπου. Και όσο γρηγορότερα το αντιληφθούν τόσο το καλύτερο και για εκείνους και για όλους εμάς.

Σάββατο 19 Σεπτεμβρίου 2015

Το χαμένο πλεονέκτημα στην εργολαβία της ηθικής



Από τους «παροικούντες την Ιερουσαλήμ» μάλλον ελάχιστοι πρέπει να είναι όσοι δικαιολογημένα… έπεσαν από τα σύννεφα με τις αρχικές αποκαλύψεις για την «υπόθεση Φλαμπουράρη». Εξάλλου, ποιος είναι εκείνος που στην Ελλάδα του 2015… δικαιούται να εκπλήσσεται επειδή ένας «αριστερός εργολάβος» (σ.σ.:  αδιαχώριστη περίφραση επαγγελματικής ιδιότητας) σάρωνε τα δημόσια έργα επί της επαράτου μνημονιακής περιόδου;
Ενδεχομένως, μάλιστα, αν είχαν τηρηθεί τα προσχήματα της τυπικής νομιμότητας μπορεί το «σκάνδαλο» να έκλεινε χωρίς τις ευρύτερες προεκτάσεις που απέκτησε από την ώρα που κινητοποιήθηκε ένας ολόκληρος μηχανισμός συγκάλυψης, ο οποίος, στη σπουδή να ρίξει στάχτη στα μάτια όλων μας, υπέπεσε σε τόσο προκλητικά κραυγαλέες αντιφάσεις που ενίσχυσε τις αρχικές υποψίες και έκανε ακόμη πιο επιτακτική την ανάγκη για δικαστική διερεύνηση της όλης υπόθεσης.
Ανεξάρτητα, ωστόσο, από την εξέλιξη που θα έχει από την ερχόμενη εβδομάδα η «υπόθεση Φλαμπουράρη», οι αποκαλύψεις που τη συνόδευαν ήταν μια καλή αφορμή για να επισημανθεί το μοναδικό μεγαλείο της υποκρισίας που χαρακτηρίζει το σύστημα εξουσίας το οποίο κυβέρνησε τη χώρα το τελευταίο οκτάμηνο και διεκδικεί να συνεχίσει να το κάνει.
Είναι το «σύστημα» που αναρριχήθηκε στην εξουσία επειδή, μεταξύ άλλων, επί δεκαετίες ηθικολογούσε κουνώντας το δάκτυλο στους αντιπάλους του, τους οποίους εγκαλούσε για διαφθορά και διαπλοκή, επιφυλάσσοντας, ταυτόχρονα, το απόλυτο απυρόβλητο για τους εαυτούς τους με την -αποτελεσματική, όπως απεδείχθη- μέθοδο της αυτοαναγόρευσης ως των μοναδικών κατόχων του «ηθικού πλεονεκτήματος».
Καθώς, όμως, «αρχή άνδρα δείκνυσι», όπως έλεγαν οι αρχαίοι μας πρόγονοι, η σχεδόν οκτάμηνη διακυβέρνηση ήταν αρκετή για να πέσουν οι μάσκες της δήθεν «ηθικής» υπεροχής την οποία διατείνονταν ότι είχαν. Και, ταυτόχρονα, να αποκαλυφθεί πόσο γυμνός είναι ο βασιλιάς, ακόμη και όταν κραδαίνει τη ρομφαία της κάθαρσης, η οποία… λοξοδρομεί όταν έρχεται αντιμέτωπη με το κυβερνητικό στέλεχος που δεν δηλώνει το σπίτι που ενοικιάζει η σύζυγος του ή τον συνάδελφό του που έχει off shore και δεν έχει κληθεί ακόμη για εξηγήσεις από τις ελεγκτικές αρχές.
Δύο μόνον στοιχεία από τα έργα και τις ημέρες του οκταμήνου, αρκούν ίσως για να αναδείξουν την πελώρια απόσταση που χωρίζει τις πράξεις από τις διακηρύξεις:
Το πρώτο είναι ότι η κυβέρνηση, η οποία κατασκεύασε ειδικό χαρτοφυλάκιο για την καταπολέμηση της διαφθοράς, δεν έφερε όλο αυτό το διάστημα ούτε μια καινούργια νομοθετική ρύθμιση που να ενισχύει το ελεγκτικό οπλοστάσιο. Ενώ, το ακόμη χειρότερο, δεν εισέπραξε παρά ψίχουλα από τα δισεκατομμύρια ευρώ που, όπως διεκήρυττε, ήταν στις διάφορες λίστες και τα οποία υποτίθεται οι προηγούμενοι δεν ήθελαν να διεκδικήσουν.
Όλα όσα έγιναν στη διάρκεια του οκταμήνου περιορίστηκαν σε επικοινωνιακές στοχεύσεις, όπως το να δοθούν στη δημοσιότητα τα εμβάσματα που έστειλε στο εξωτερικό ο πρώην υπουργός Γκίκας Χαρδούβελης ή να γίνουν προεκλογικά… ραντεβού με τον περιβόητο Ερβέ Φαλτσιανί, τον άνθρωπο πίσω από τη «λίστα Λαγκάρντ», ο οποίος, όμως, έχει γράψει βιβλίο στο οποίο η μόνη «αποκάλυψη» ήταν η αναπαραγωγή διαφόρων γελοιοτήτων που έχουν κυκλοφορήσει στην Ελλάδα, και τώρα αξιοποιείται για να μας καλέσει να ξαναψηφίσουμε ΣΥΡΙΖΑ! 
Το δεύτερο και ακόμη εξοργιστικότερο στοιχείο για την «πρώτη φορά Αριστερά» διακυβέρνηση είναι ότι ακόμη και ο θεσμός του «πόθεν έσχες» μπήκε «στο ψυγείο», αφού είναι η πρώτη που δεν δόθηκαν στη δημοσιότητα οι δηλώσεις περιουσιακής κατάστασης των βουλευτών και των μελών της κυβέρνησης για τα προηγούμενα χρόνια, ενώ δεν υπεβλήθησαν καν δηλώσεις για το προηγούμενο οικονομικό έτος που στο παρελθόν υποβάλλονταν μέχρι το τέλος Ιουνίου.
Η πρωτοφανής αυτή αβελτηρία (;) που επέδειξαν οι υποτιθέμενοι «αρχάγγελοι της διαφάνειας», οι ίδιοι που έβαλαν στο στόχαστρό τους τον θεσμό της «Διαύγειας» για να μην υπάρχει πρόσβαση από το Διαδίκτυο στους διορισμούς «ημετέρων» και στις προκλητικές δαπάνες, δεν είναι διόλου τυχαία. Έχει άμεση σχέση με τα όσα είχαν έρθει στο φως της δημοσιότητας τα αμέσως προηγούμενα χρόνια και αφορούσαν τις μεγάλες περιουσίες, τις υψηλές καταθέσεις εντός και εκτός Ελλάδος, όπως και τις επενδύσεις σε funds της αλλοδαπής που περιείχοντο στις δηλώσεις αξιωματούχων της εξουσίας του οκταμήνου.
Πληροφορούμαι πως όταν κάποια στιγμή, ας ελπίσουμε αμέσως μόλις αναλάβει το νέο Προεδρείο της Βουλής, δημοσιοποιηθούν οι δηλώσεις των προηγούμενων ετών που εκκρεμούν και δεν δίνονται στη δημοσιότητα με το πρόσχημα ότι δεν ολοκληρώθηκε ο έλεγχός τους, θα έχουμε επί μέρες πολλές να συζητούμε για τα όσα πρόκειται να δουν τα μάτια μας.
Τότε ίσως τελειώσει δια παντός το παραμύθι με το υποτιθέμενο «ηθικό πλεονέκτημα» και την… κουτοπονηριά διάφορων διεφθαρμένων που δηλώνουν «αριστεροί» μόνον και μόνον για να καλύψουν τις πομπές τους…