Οι δύο… Ελλάδες

Στην αίθουσα του πολυτελούς ξενοδοχείου Du Lac στα Γιάννενα το «σκηνικό» για το ενημερωτικό σεμινάριο των νεοκλεγέντων περιφερειακών συμβούλων Ηπείρου ήταν καλά στημένο.

Στις παρουσιάσεις του προγράμματος επιμόρφωσης για τη μετάβαση στη νέα διοικητική διάρθρωση της χώρας οι επιστήμονες της ΕΕΤΑΑ (Ελληνική Εταιρία Τοπικής Αυτοδιοίκησης και Ανάπτυξης) και οι συνεργάτες του υπουργείου Εσωτερικών είχαν στη διάθεσή τους όλα τα σύγχρονα εποπτικά μέσα για να ερμηνεύσουν και να αναλύσουν το νέο θεσμικό πλαίσιο. Τα λόγια τους προβαλλόταν σε οθόνη με ενδιαφέροντες πίνακες και κατατοπιστικά διαγράμματα που συνέβαλαν να γίνουν όσο πιο κατανοητές και εύληπτες οι «διδακτικές» ενότητες.

Η γενική αίσθηση που αποκόμιζε κανείς από τα «συμφραζόμενα» ήταν ότι βρισκόταν σε έναν τόπο που όλα είναι οργανωμένα και γίνονται σωστά. Καινούργιο νομοθετικό πλαίσιο, έγκαιρη προετοιμασία για την υλοποίησή του, ευπρόσωπη συμμετοχή των ανθρώπων που καλούνται να το εφαρμόσουν. Ευοίωνες προοπτικές με λίγα λόγια. Και συνάμα –σκεπτόμουνα, καθώς άκουγα τον ομιλητή να αναπτύσσει την ενότητα για τις αναπτυξιακές προκλήσεις που διανοίγονται μπροστά μας- μια καλή αφορμή για να αισιοδοξεί κάποιος μέσα στο μίζερο τοπίο που δημιουργεί το δυσμενές πολιτικό και οικονομικό περιβάλλον που διαμορφώνεται γύρω μας.   

Πριν, ωστόσο, ολοκληρωθεί η πρώτη «διδακτική» ενότητα, ο πολύπειρος Μάκης Χατζηεφραιμίδης, που έχει χρόνια και χρόνια επιτυχούς παρουσίας στο αυτοδιοικητικό «κουρμπέτι» ως δήμαρχος, κατόπιν υποψήφιος νομάρχης και τώρα αιρετός περιφερειακός σύμβουλος, "προσγείωσε" όλη την αίθουσα με την παρέμβασή του. “Ξέρετε πολλά από αυτά προβλεπόταν και στον «Καποδίστρια», αλλά δεν εφαρμόστηκαν. Τι μας εγγυάται ότι τώρα με τον «Καλλικράτη» θα εφαρμοστούν;”, παρατήρησε, προκαλώντας εύλογη αμηχανία στο πάνελ των «επιμορφωτών». Κάποιος από τους τελευταίους προέβαλε το προφανές επιχείρημα για το «ρόλο των προσώπων» και... πήγαμε παρακάτω.   

Η «προσγείωση» από τις υψιπετείς θεωρίες στην πεζή πραγματικότητα ήταν ακόμη μεγαλύτερη όταν στο διάλειμμα τις συζητήσεις στα περισσότερα «πηγαδάκια» μονοπωλούσε η ανταλλαγή εμπειριών για τις επιπτώσεις από τις πλημμύρες που είχαν πλήξει  όλη την Ήπειρο.

Λίγο - πολύ παντού τα ίδια φαινόμενα. Έργα… αμελέτητα που, παρά ταύτα, έχουν κοστίσει πανάκριβα στον χειμαζόμενο από την οικονομική κρίση ειλικρινή έλληνα φορολογούμενο πολίτη, ο οποίος καλείται τώρα να πληρώσει επιπρόσθετα και τις αποζημιώσεις από τις λανθασμένες μελέτες και τις εμφανείς κακοτεχνίες.

Άλλωστε και μόνον η εικόνα της επί μέρες κλειστής, λόγω πλημμύρας, Εγνατίας Οδού αποτελεί την «επιτομή» της διάψευσης των προσδοκιών ότι η θεωρία μπορεί να μετουσιωθεί σε πράξη.

Είναι πολύ πιθανό ότι αν οι αρμόδιες αρχές έδειχναν το απαιτούμενο ενδιαφέρον ο λογαριασμός, τόσο για την αποκατάσταση των ζημιών, όσο και για την αποζημίωση της ταλαιπωρίας τόσων οδηγών, θα πήγαινε σε εκείνους που σχεδίασαν και κατασκεύασαν, κατ΄ αυτόν τον τρόπο, ένα έργο, στο οποίο, μάλιστα, καλούμαστε, οσονούπω, να πληρώσουμε και διόδια.

Οι συμβάσεις που υπεγράφησαν για την κατασκευή ενός τόσο μεγάλου έργου δεν μπορεί να μην έχουν ρήτρα αποκατάστασης ή έστω κάποια άλλη σχετική πρόβλεψη για το τι μέλλει γενέσθαι σε τέτοιες περιπτώσεις. Αλλά, κι αν δεν έχουν, κάποιοι ευθύνονται και θα πρέπει να δώσουν λόγο γι΄ αυτό. Δυστυχώς, όμως, τέτοια πρόθεση δεν εκδηλώθηκε ούτε από τους τοπικούς άρχοντες, ούτε από τους διοικούντες την «Εγνατία Α.Ε.», ούτε, βεβαίως, από τους κυβερνητικούς παράγοντες.

Βλέπετε η… Ελλάδα της θεωρίας, όπως την περιγράψαμε στην αρχή, βρίσκεται από χρόνια σε προφανή δυσαρμονία με την… Ελλάδα της πράξης, που αποκαλύπτεται σχεδόν καθημερινά. Χωρίς, μάλιστα, τις περισσότερες φορές, να απαιτείται η… συνδρομή των ακραίων καιρικών φαινομένων που δίνει συνήθως το απαραίτητο «άλλοθι» στην απραξία.

Όσο, όμως, δεν ενοποιούνται οι δύο… Ελλάδες, οι ελπίδες για να γίνει η αναγκαία επανεκκίνηση της χώρας θα αποδεικνύονται μάταιες, για να μην πούμε φρούδες.         

*Ο Γρηγόρης Τζιοβάρας είναι δημοσιογράφος, περιφερειακός σύμβουλος Θεσπρωτίας στο νέο Περιφερειακό Συμβούλιο Ηπείρου.

(Δημοσιεύθηκε στη "Θεσπρωτική" στις 14.12.2010)

Δεν θα γίνουμε κανενός η «χωματερή»

         Φεύγοντας από την Ηγουμενίτσα και την επίσκεψη μου στα φιλόξενα γραφεία της «Θεσπρωτικής», όπου δέχθηκα την τιμητική για μένα πρόταση του κ. Βασίλη Νταή να ξεκινήσω, μέσω αυτής της στήλης, τακτική επαφή με το αναγνωστικό κοινό της πιο ιστορικής εφημερίδας του νομού μας, στο μυαλό μου στροβίλιζαν διάφορες ιδέες για τούτο το ξεκίνημα.

         Είχα σχεδόν καταλήξει ν΄ αρχίσω κάπως «χαλαρά», γράφοντας για την πρωτόγνωρη εμπειρία που βίωσα κατά την προεκλογική περίοδο, και ευχαριστώντας για μια ακόμη φορά τους λιγοστούς φίλους, συνεργάτες και συντρόφους που στήριξαν από την αρχή τον αγώνα μας, αλλά και τους χιλιάδες Θεσπρωτούς που -κόντρα στο ρεύμα που επικράτησε στην υπόλοιπη Ήπειρο- έδωσαν την πλειοψηφία στον συνδυασμό μας στις περιφερειακές εκλογές.

         Φθάνοντας, ωστόσο, την επομένη μέρα στα Γιάννενα άλλαξα πλάνο. Ήταν η μέρα που είχαν δει το φως οι απερίγραπτες προτάσεις κάποιων -δήθεν ειδικών- «καρεκλοκενταύρων», οι οποίοι … διανοήθηκαν ότι θα μπορούσε όλα τα σκουπίδια της Περιφέρειας Ηπείρου να καταλήγουν σε δύο από τους υφιστάμενους ΧΥΤΑ: στις Βλαχέρνες της Άρτας και στο δικό μας Καρβουνάρι.

           Η κοινωνική εκδήλωση, στην οποία συμμετείχαμε, μαζί με τον Χρήστο Κατσούρα, άνθρωποι από όλη την Ήπειρο, «πήρε φωτιά» από το θυμό του συνήθως μειλίχιου βουλευτή Θεσπρωτίας. Γνωριζόμαστε πολύ καιρό και μόνον άλλη μια φορά είδα τον Χρήστο τόσο οργισμένο, όταν και πάλι ήταν αντιμέτωπος με μια αδικία που ήθελαν να επιβάλλουν στο νομό μας ορισμένοι γείτονες, παραπέμποντας στις καλένδες την ολοκληρωμένη δημοπράτηση του παραλιακού δρόμου Πρέβεζας – Ηγουμενίτσας.

            Συμμεριζόμενος απολύτως την οργή του που πήγαζε από τα… «άτοπα» που ακούγαμε και οι δυο μας σε ένα «πηγαδάκι», ήρθαν στη μνήμη μου τα όσα δεσμευόμαστε στη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου και τα οποία τόσο εναργώς είχε συμπυκνώσει ο Βαγγέλης Αργύρης σε μια φράση: «στη νέα αιρετή Περιφέρεια της Ηπείρου δεν υπάρχουν ομόρρυθμα και ετερόρρυθμα μέλη, θα είμαστε όλοι οι νομοί ισότιμοι».

            Με αυτό το πνεύμα πολιτευθήκαμε κι εμείς στη Θεσπρωτία, μη διστάζοντας, όταν χρειάστηκε, να πούμε με παρρησία την άποψή μας και να λάβουμε πολιτική θέση για «δύσκολα» θέματα, όπως ο αγωγός φυσικού αερίου ή ο ΧΥΤΑ του Καρβουναρίου. Προκρίναμε τον δύσκολο δρόμο που όριζαν οι βέλτιστες επιστημονικά λύσεις και η κοινή λογική, αποφεύγοντας τον εύκολο δρόμο της λαϊκίστικης ψηφοθηρίας που άλλοι επέλεγαν την ίδια ώρα.

            Το ίδιο είμαστε αποφασισμένοι να κάνουμε και τώρα και στη συνέχεια από τα έδρανα της αντιπολίτευσης στο νέο Περιφερειακό Συμβούλιο Ηπείρου. Χωρίς κανενός είδους τοπικιστικά ελατήρια ξεκαθαρίζουμε μιας εξαρχής ότι δεν δεχόμαστε και δεν θα δεχθούμε τα «τετελεσμένα» που ορισμένοι επιχειρούν να δημιουργήσουν εις βάρος της Θεσπρωτίας πριν καν ξεκινήσει ο νέος θεσμός.

            Με το ίδιο πολιτικό σθένος που αποκρούσαμε τη λογική που ήθελε «τα σκουπίδια μακριά μας και ας είναι και στην αυλή του γείτονα», θα αντιπαλέψουμε με κάθε τρόπο τις επιδιώξεις των γειτόνων να μας «φορτώσουν» τα δικά τους σκουπίδια. Γιατί δεν χωράει σε καμία επιστημονική άποψη  -είτε από περιβαλλοντική, είτε από οικονομική σκοπιά το δει κανείς, ο μισός πληθυσμός της Ηπείρου, επειδή είτε δε θέλει ή δε μπορεί –αδιάφορο για μας- να βρει τ(ρ)όπο διαχείρισης των δικών του απορριμμάτων, να θέλει να τα… στείλει δίπλα.

             Μπορεί άτολμες τοπικές ηγεσίες τα προηγούμενα χρόνια να ανέχτηκαν ο Καλαμάς και η… ρυπαρή κοίτη του να «πνίγουν» -κυριολεκτικά και μεταφορικά- την αγροτική μας παραγωγή, αλλά όλα έχουν τα όρια τους. Οι καιροί έχουν αλλάξει και το… «δίκαιο του ισχυρότερου» δεν επικρατεί πάντα. Και, πάντως, δεν θα επιτρέψουμε να επικρατήσει στην προκειμένη περίπτωση.

             Γι΄ αυτό ας καταλάβουν όλοι ότι η Θεσπρωτία δεν είναι και δεν θα γίνει η «χωματερή» κανενός. Τελεία και παύλα.

             *Ο Γρηγόρης Τζιοβάρας είναι δημοσιογράφος, περιφερειακός σύμβουλος Θεσπρωτίας στο νέο Περιφερειακό Συμβούλιο Ηπείρου.

(Δημοσιεύτηκε στη "Θεσπρωτική" στις 30.11.2010)