Συνολικές προβολές σελίδας

Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Εξοπλισμοί. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων
Εμφάνιση αναρτήσεων με ετικέτα Εξοπλισμοί. Εμφάνιση όλων των αναρτήσεων

Πέμπτη 26 Απριλίου 2018

Πως καταφέρνουν να πέφτουν σε όλα έξω!



Δεν περνάει σχεδόν ούτε μέρα που η επικαιρότητα να μην κατακλύζεται από μια ή περισσότερες κυβερνητικές ανακολουθίες. Είναι τόσο συχνές οι ασυνέπειες των οποίων γινόμαστε μάρτυρες που είναι απορίας άξιο αν υπάρχει έστω και μια μικρή ή μεγαλύτερη εξαγγελία των κυβερνώντων που να έχει εκπληρωθεί.
Τι να θυμηθεί και τι να ξεχάσει κανείς; Να θυμηθεί τα όσα ισχυριζόταν ο νυν πρωθυπουργός για την ενοικίαση γαλλικών φρεγατών;  Ή να ξεχάσει τον κόσμο που χάλαγαν ο ίδιος ο Αλέξης Τσίπρας και οι συν αυτώ όταν υπό πολύ καλύτερους όρους επιχειρήθηκε να μεταβιβαστεί πριν από λίγα χρόνια ένα μέρος της τότε κραταιάς ακόμη ΔΕΗ;
Και δεν είναι μόνον αυτά. Το μικρό πλεόνασμα που έβγαλε η προηγούμενη κυβέρνηση ήταν «ματωμένο», ενώ το πολλαπλάσιο υπερπλεόνασμα που από άστοχη υπερφορολόγηση προέκυψε επί των ημερών των ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ θεωρείται «επιτυχία» και πιστώνεται στην «υπεραπόδοση» της οικονομίας η οποία συμβαίνει να παρουσιάζει τη μικρότερη μεγέθυνση σε όλη την Ευρώπη.
Ο κατάλογος με τις κραυγαλέες περιπτώσεις που διαπιστώνεται διάσταση λόγων και έργων είναι ατελείωτος. Και επεκτείνεται σε όλους τους τομείς της δημόσιας ζωής. Από τον ΕΝΦΙΑ που θα καταργούνταν και τη σεισάχθεια,που τόσοι αφελείς περίμεναν αλλά τώρα αντιμετωπίζουν το φάσμα των πλειστηριασμών ή βλέπουν να τους κατάσχονται οι λογαριασμοί, έως τον διαχωρισμό Κράτους και Εκκλησίας και τους ξένους που θα μας παρακαλούσαν να μας δανείσουν μόλις σκίζαμε το Μνημόνιο.
Από τις συντάξεις και τον κατώτατο μισθό που θα επανέρχονταν έως την «ανακάλυψη» ότι… υπάρχουν θαλάσσια σύνορα και τα εξευτελιστικά «ναι σε όλα» που υποχρεώνονται να πουν οι διαφωνούντες κυβερνητικοί βουλευτές για να μην κινδυνέψει η καρέκλα τους.
Οι πρόσφυγες και οι μετανάστες οι οποίοι, όπως κατήγγειλαν, εμποδίζονταν από τον φράκτη του Έβρουκαι έπρεπε να ανοίξουν τα σύνορα για να κατευθυνθεί ο καθένας όπου ήθελε, τώρα δεινοπαθούν εγκλωβισμένοι στα ελληνικά νησιά όπου ζουν υπό άθλιες συνθήκες τόσο για τους ίδιους όσο και για τους κατοίκους των περιοχών αυτών. Τα δικαιώματα όσων είχαν περιοριστεί στην… επαίσχυντη Αμυγδαλέζα γινόταν πολύ περισσότερο σεβαστά από εκείνα των εγκλείστων στη Μόρια. 
Έχουν το θράσος να υποστηρίζουν ότι τα άγρια μνημονιακά τους μέτρα κράτησαν δήθεν την «κοινωνία όρθια», παραβλέποντας τη συνεχώς διερυνόμενη φτώχεια, τα απειλούμενα με διάλυση δημόσια νοσοκομεία και τα κενά στα σχολεία που με έκπληξη διαπίστωσε ο κ. Τσίπρας ότι δεν καλύφθηκαν μόλις την περασμένη εβδομάδα που πήγε στο Καστελόριζο και βρέθηκε μια θαρραλέα εκπαιδευτικός για να καταρρίψει την κυβερνητική προπαγάνδα που ήθελε να λειτουργούν όλα άψογα.
Οι παρελάσεις και οι θρησκευτικές τελετές, με πιο χαρακτηριστική την απόδοση τιμών στο «Άγιο Φως», που παλαιότερα γινόταν αντικείμενο χλευασμών από σημερινούς υψηλόβαθμους αξιωματούχους της κυβέρνησης, τώρα τηρούνται με… ευλάβεια προς χάριντης υποκριτικής ψηφοθηρίας. Τα ρουσφέτια και ο νεποτισμός με το βόλεμα συγγενών, φίλων και κάθε είδους κολλητών έχουν, τηρουμένων των αναλογιών της κρίσης, ξεπεράσει κάθε προηγούμενο.
Οι μετακλητοί υπάλληλοι που θα καταργούνταν έχουν αυξηθεί και βρίσκονται σε επίπεδα που καμία προηγούμενη ομάδα διακυβέρνησης δεν είχε φθάσει. Τα κυβερνητικά αεροσκάφη, που θα πωλούνταν για να… ξεχρεώσουμε, κάνουν υπερωρίες και έχουν μετατραπεί σε learjetπου τα χρησιμοποιούν οι κυβερνητικοί αξιωματούχοι ακόμη και για λόγους προσωπικής και οικογενειακής αναψυχής.
Οι πολυδιάστατες διεθνείς σχέσεις που θεωρητικά θα ακολουθούσαν έχουν δώσει τη θέση τους στην εθελόδουλη πρόσδεση στο άρμα των υπερατλαντικών «συμμάχων» οι οποίοι υπαγορεύουν τη «βούληση» των κυβερνώντων, επιβάλλοντας τα εξοπλιστικά προγράμματα που θα αποκτήσουμε και τις υποχωρήσεις τις οποίες θα κάνουμε στο «Μακεδονικό». 
Ο υποτιθέμενος πόλεμος κατά της διαπλοκής μορφοποιήθηκε σε προσπάθεια ποδηγέτησης της ενημέρωσης και εξυπηρέτησης με απροκάλυπτο τρόπο επιχειρηματικών συμφερόντων που είναι διατεθειμένα να δώσουν γη και ύδωρ στη κυβερνητική εξουσία. Εν κρυπτώ και παραβύστωδεν πρέπει ποτέ στο παρελθόν να έχουν μπει τόσοι πολλοί επιχειρηματίεςαπό την πίσω πόρτα του Μαξίμου.
Το Σύνταγμα, για την τήρηση του οποίου έδιναν όρκους πίστης, υποστηρίζοντας ότι θα ήταν «κάθε του λέξη», δεν έχει υποστεί τέτοια καταρράκωση τις τελευταίες δεκαετίες, χάριν κομματικών σκοπιμοτήτων. Ενώ ποτέ άλλοτε από την εξομάλυνση της πολιτικής ζωής, που ξεκίνησε με την πτώση της χούντας, δεν έχει παρατηρηθεί τέτοια εχθροπάθεια για τους πολιτικούς τους αντιπάλους και δεν έχει διανοηθεί τόσο εξόφθαλμη σκευωρία όπως η μαζική στοχοποίηση με την υπόθεση Novartis.
Επειδή είναι αδύνατο σε ένα κείμενο όπως αυτό να γίνει συστηματική καταγραφή όλων των ανακολουθιών, θα είχε τεράστιο ενδιαφέρον αν ένας ερευνητικός οργανισμός που ειδικεύεται στις πολιτικές επιστήμες αναλάμβανε το τιτάνιο έργο να αποτυπώσεισε έναν ευσύνοπτο τόμο μία προς μία όλες τις «κωλοτούμπες» τις οποίες άλλοτε με έκπληξη και άλλοτε με συγκατάβαση βλέπουμε τους τελευταίους σαράντα μήνες να εκτυλίσσονται μπροστά στα μάτια μας.
Μια τέτοια αποτύπωση θα αποτελούσε σπουδαία παρακαταθήκη στις μελλοντικές γενιές πολιτικών που θα είχαν, έτσι, ένα μέτρο για το πως μπορεί κάποιος να λέει τα πάντα, να κάνει τα αντίθετά τους και να καταφέρνει να πέφτει πάντα έξω. Αλλά θα ήταν ταυτόχρονα και γενναιόδωρη προσφορά προς όσους από τους πολίτες εξαπατήθηκαν και πλέον θέλουν να αποφύγουν τις κακοτοπιές της άμετρης υποσχεσιολογίας.

Πέμπτη 19 Οκτωβρίου 2017

Από το «Φονιάδες των λαών…» στο… «Make America Great Again»



Ο ιστορικός του μέλλοντος που θα ανατρέξει στην επίσημη κυβερνητική ιστοσελίδα (https://primeminister.gr) για να πληροφορηθεί το κόστος της επίσκεψης του Αλέξη Τσίπρα στις Ηνωμένες Πολιτείες, όπως απροκάλυπτα το προσδιόρισε ο Αμερικανός Πρόεδρος Ντόναλντ Τραμπ, δεν πρόκειται να το μάθει.
Οι προπαγανδιστές του Μαξίμου θεώρησαν σκόπιμο να μην «ανεβάσουν» τις ερωταπαντήσεις που έγιναν μετά το τέλος της συνάντησης των αντιπροσωπειών των δύο χωρών. Ερωταπαντήσεις από τις οποίες εκείνο που έμεινε ήταν η κυνική επισήμανση του Τραμπ ότι η άμοιρη Ελλάδα θα συμβάλει με 2,4 δισ. δολάρια –όσο το «κοστούμι» για τον εκσυγχρονισμό των αεροσκαφών F 16- στη δημιουργία θέσεων εργασίας στις… ΗΠΑ!
Ο Αμερικανός Πρόεδρος είχε φροντίσει από τα πρώτα δευτερόλεπτα της επαφής που είχε με τον κ. Τσίπρα να καταστήσει σαφές προς κάθε κατεύθυνση -και πρωτίστως στο δικό του ακροατήριο- τον λόγο για τον οποίο δέχθηκε στον Λευκό Οίκο τον πρωθυπουργό της Ελλάδας. Χωρίς περιστροφές ξεκαθάρισε εξαρχής ποιος ήταν ο στόχος που ο ίδιος είχε θέσει. Και άφησε τον αμήχανο Αλέξη Τσίπρα να αναμασά διάφορες ανούσιες γενικότητες, που μόνον με καγχασμό μπορεί κανείς να τις αντιμετωπίσει γνωρίζοντας από ποια χείλη εκστομίζονταν.
«Η Ελλάδα είναι στρατηγικός εταίρος σε μια πάρα πολύ ευαίσθητη περιοχή, αλλά πάντα υπήρξε ένας αξιόπιστος σύμμαχος των ΗΠΑ και αξιόπιστος εταίρος», αποτόλμησε να δηλώσει με περίσσεια δουλοπρέπεια ενώπιον της παγκόσμιας κοινής γνώμης ο άνθρωπος που πέρασε όλη την προηγούμενη ζωή που είχε πριν κολλήσει στην πρωθυπουργική καρέκλα συμμετέχοντας σε διαδηλώσεις που δονούνταν από το σύνθημα: «Φονιάδες των λαών Αμερικάνοι». Και το οποίο είναι σχεδόν βέβαιο ότι το ίδιο θα κάνει μόλις μετακομίσει από το Μέγαρο Μαξίμου.
Αν ένας πολιτικός που αυτοπροσδιορίζεται ως αριστερός απευθύνεται δημοσίως στον Τραμπ –τον… γνωστό Τραμπ- για να πει «μοιραζόμαστε κοινές αξίες», χωρίς την ίδια ώρα να προβάλει –για το θεαθήναι, βρε αδερφέ…-καμία απαίτηση εκ μέρους του, είναι εύκολο να αντιληφθεί ο καθένας ποιο ήταν το πνεύμα που κυριάρχησε πίσω από τις κλειστές πόρτες των διαπραγματεύσεων.
Έτσι, πιθανώς, εξηγείται και το γεγονός ότι δεν υπήρξε καμία άμεση αντίδραση για τον βαρύ λογαριασμό των 2,4 δισ. δολαρίων που μας έστειλε ο Αμερικανός διάσημος businessman ως «χρέωση» για τη «φιλοξενία» του κ. Τσίπρα και της κουστωδίας του στην Ουάσιγκτον, που τόσο πανηγύρισαν τα κυβερνητικά φερέφωνα όταν πληροφορήθηκαν πως θα διέμενε –οποία τιμή!- στον κυβερνητικό ξενώνα, το αποκαλούμενο Blair House.
Και ίσως γι΄ αυτό αποφασίστηκε η… παράλειψη της δημοσίευσης στην πρωθυπουργική ιστοσελίδα της συνέντευξης Τύπου που δόθηκε μετά τις επίσημες συναντήσεις. Και στη διάρκεια της οποίας επίσης βρέθηκε εκπρόσωπος από (αμερικανικό, φυσικά…) μέσο ενημέρωσης να θυμίσει τα όσα είχε πει παλαιότερα ο κ. Τσίπρας για τον Αμερικανό Πρόεδρο, τον οποίο –ποιός εκπλήσσεται άραγε;- καθύβρισε όπως και τόσους άλλους ξένους ηγέτες.
Η εκ των υστέρων προσπάθεια της ελληνικής πλευράς να ισχυριστεί ότι τάχατες το κόστος για τον εκσυγχρονισμό των αεροσκαφών F 16 ήταν 1,1 δισ. -και όχι 2,4, όπως είπε ο Αμερικανός Πρόεδρος-  μόνον ως αστεία δικαιολογία μπορεί να εκληφθεί. Κι αυτό διότι ο κ. Τσίπρας «κατάπιε τη γλώσσα» του όταν ο Τραμπ, χωρίς την παραμικρή διπλωματική υπεκφυγή, έκανε επίδειξη τήρησης της προεκλογικής του υπόσχεσης ότι το μόνο που τον ενδιαφέρει είναι να δημιουργούνται θέσεις εργασίας για τους Αμερικανούς.  Να κάνει πράξη δηλαδή το προεκλογικό του σύνθημα «Make America Great Again».
Ένα σύνθημα το οποίο λίγο έλειψε να το ακούσουμε και από τον έλληνα πρωθυπουργό, ο οποίος έφθασε μέχρι του σημείου να πει στον συνομιλητή το αμίμητο: «Πολλοί Έλληνες αγαπούν τις ΗΠΑ, τη χώρα σας, αλλά έχετε και πολλούς Έλληνες στις ΗΠΑ, πράγμα που παίζει κρίσιμο ρόλο στην οικονομία, την πολιτική. Και έχετε και πολλούς υποστηρικτές εδώ στις Ηνωμένες Πολιτείες…».
Αλήθεια, φαντάζεται κανείς τον Κωνσταντίνο Καραμανλή, τον Ανδρέα Παπανδρέου, τον Κωνσταντίνο Μητσοτάκη, τον Κώστα Σημίτη, τον Κώστα Καραμανλή, τον Γιώργο Παπανδρέου ή τον Αντώνη Σαμαρά, που πέρασαν τις προηγούμενες δεκαετίες το κατώφλι του Λευκού Οίκου, να λένε τέτοιες δουλοπρεπείς αρλούμπες; Μάλλον όχι, διότι όλοι αυτοί δεν μπορούν ούτε να πλησιάσουν τις απαράμιλλες επιδόσεις του Αλέξη Τσίπρα στην τέχνη της πολιτικής κωλοτούμπας. Είναι μοναδικός. Και θα αποδειχθεί και ανεπανάληπτος.